Άννα Γκιώτη

Ζωγράφος | Ελλάδα

Η Άννα Γκιώτη είναι ζωγράφος και εικονογράφος. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977, σπούδασε Νομική στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο. Εργάζεται ως δικηγόρος στην Θεσσαλονίκη, όπου διατηρεί γραφείο. Παράλληλα δραστηριοποιείται στις εικαστικές τέχνες. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει επιμεληθεί εξώφυλλα για CD της Χ Music Productions, τα αρχιγράμματα για το παραμύθι του Δημήτρη Φιλοκώστα με τίτλο «Η νεραϊδοφωνή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράμματα, και έχει σχεδιάσει το εξώφυλλο από τη συλλογή διηγημάτων του Βασίλη Καραδάη με τίτλο «Νειρολόι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη. Η Άννα Γκιώτη συμπράττει με την συλλογικότητα εικαστικών καλλιτεχνών ARC – Art Revisited Collective από τον Μάρτιο του 2018.

ΔΗΛΩΣΗ

Μιά μικρή γραμμή η αφετηρία, όπου το μελάνι και ο μαρκαδόρος ζωντανεύουν μιά εικαστική ματιά του σύγχρονου τρόπου ζωής. Ένα ημερολόγιο-παρατήρηση της καθημερινότητας, η μεγαλούπολή, η μοναξιά, ο χρόνος, το αίσθημα εγκλεισμού-εγκλωβισμού, το υποσυνείδητο. Ένα ασπρόμαυρο σύμπαν ζωγραφικής αταξίας, γεμάτο από σκόρπιες εντυπώσεις και συναισθήματα, καδραρισμένες στιγμές, αναγνωρίσιμα αντικείμενα, εικόνες κόμικς και μια χαμένη παιδικότητα που φαντάζει ο μόνος τρόπος διαφυγής.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Είδος: Ζωγραφική με μαρκαδόρους και πενάκι

Μέσο: Σχέδιο και ζωγραφική με μελάνια σε χαρτί

Ύφος: Σουρρεαλισμός

Θέματα: Αφηγηματικά

Εργαστήριο: Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

Ενώσεις: –

Φάσμα Τιμών: €500-1200

Διεθνής Κλίμακα
:
EMERGING | HIGH-POTENTIAL | MID-CAREER | ESTABLISHED

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΡΓΑ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

Nowhere to go“, επιμέλεια Μαριάνα Ρωσσιάδου, Myrό Gallery, Θεσσαλονίκη 2022

Σύμπαν από Μελάνι“, Partizan, Θεσσαλονίκη, 2010.

Ζωγραφική Αταξία“, αρτ-καφέ μπαρ «Π», Αθήνα, 2009.

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
(επιλογή)

Σύγχρονοι εικαστικοί δημιουργοί, δημοπρατική έκθεση σύγχρονης τέχνης, Myrό Gallery, Σύλληψη & επιμέλεια: Πάρης Καπράλος, Δημοπρασία: Myrό Antiques House, Θεσσαλονίκη 2022

Ευτοπία“, σύλληψη & επιμέλεια Πάρης Καπράλος, Chili Art Gallery, Αθήνα 2022

Διασταυρώσεις, Myrό Gallery, Σύλληψη & επιμέλεια: Πάρης Καπράλος, Θεσσαλονίκη 2022

The Attic Bazaart, The Attic Gallery, Σύλληψη & διοργάνωση: Πάρης Καπράλος, Επιμέλεια: Δρ. Σάσσα Τσέϊτοου, Κέρκυρα 2021

Μελάνι σε χαρτί“, Σύλληψη και επιμέλεια Πάρης Καπράλος, Chili Art Gallery, Αθήνα 2021

Εντός εαυτού, ARC -Art Revisited Collective website / Τμήμα ψηφιακών εκθέσεων, Σύλληψη & επιμέλεια: Πάρης Καπράλος, Ψηφιακή έκθεση 2021

Chili X-mas Bazaart 2019, Chili Art Gallery, Σύλληψη & διοργάνωση: Πάρης Καπράλος, Επιμέλεια: Βαλεντίνη Μαυροδόγλου, Αθήνα 2019

4η Art Thessaloniki International Art Fair, Εκθεσιακό Περίπτερο της Chili Art Gallery,  Επιμέλεια: Πάρης Καπράλος, Θεσσαλονίκη 2019.

 

Η Τέχνη στην Βαβέλ”, επιμέλεια: Καληάνθη Βογδοπούλου, διοργανωτής ARC – Art Revisited Collective, Chalkos Gallery, Θεσσαλονίκη, Φεβρουάριος 2019.

Άνθρωπος, σύμβολο & μύθος”, έκθεση μελών της ARC – Art Revisited Collective και φίλων, επιμέλεια Πάρης Καπράλος, My Art Box, Αθήνα, Φεβρουάριος 2019.

Μελάνι σε Χαρτί”, επιμέλεια Πάρης Καπράλος, Myrό Gallery, Θεσσαλονίκη, 2013.

Δέκα Προτάσεις“, επιμέλεια Σόνια Κωτίδη, Γκαλερί Ρωμανού 7, Θεσσαλονίκη, 2011

World Art Expo, California, US, 2009.

Η Αθήνα μας ανήκει“,  Fringe Festival, Τεχνόπολη στο Γκάζι, Αθήνα, 2009.

Σπουδή στο Χρώμα“, Booze Cooperativa, Αθήνα, 2008.

PROJECTS

The Lobby Project“, διοργάνωση ARC – Art Revisited Collective, επιμέλεια Πάρης Καπράλος, 1o Arts & Crafts Festival -Capsis, Θεσσαλονίκη, Δεκέμβριος 2018.

Ου-Τόπος / Πάντων Χρημάτων Μέτρον Άνθρωπος“, έκθεση εικαστικού project της συλλογικότητας ARC – Art Revisited Collective, σύλληψη & επιμέλεια Πάρης Καπράλος, 3rd Art Thessaloniki International Fair, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα, Νοέμβριος 2018.

The Puzzle Project“, επιμέλεια Πάρης Καπράλος, Myrό Gallery, Θεσσαλονίκη, 2016

ΕΡΓΑ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ο πολυδιάστατος ψυχικός κόσμος του ανθρώπου εξωτερικεύεται, συγκρούεται με τον σύγχρονο, μονοδιάστατο τρόπο ζωής, και παίρνει μορφή με ευρηματικές συνθέσεις στα έργα της Άννας Γκιώτη. Σε μία αέναη αλληλουχία γραμμών η καλλιτέχνης καταφέρνει να αποτυπώσει σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες, αναμνήσεις, φόβους, επιθυμίες, όνειρα, ανάγκες. Ένα σύνολο φαινομενικά άναρχα σχεδιασμένο στο χαρτί, που όμως σε δεύτερη ματιά αποκτά συνοχή, νόημα και αρτιότητα.

Τα σχήματα και οι μορφές που εμφανίζονται έχουν ένα χαρακτήρα παιδικών ζωγραφιών, που στην πραγματικότητα δεν είναι παιδικές, αλλά η προσωποποίηση των άμεσων εικόνων από το περιβάλλον μας και την καθημερινότητα που βιώνουμε, και των βαθύτερων εικόνων που ασυνείδητα αποθηκεύονται στο μυαλό και αφήνονται να ‘μεγαλώσουν’.
Ο θεατής μπορεί να εντοπίσει πολλά επίπεδα – σπάνια αναπτύσσεται μία και συγκεκριμένη ιδέα. Κυριαρχεί ένα συνονθύλευμα εικόνων τόσο αρμονικά και συνειρμικά δεμένες μεταξύ τους, που κανείς βλέπει μία ιστορία –κυριολεκτικά- να ξετυλίγεται μπροστά του. Σαν ιστός από σκέψεις – όχι στείρες εικόνες- τίποτα δεν αναπτύσσεται μόνο του, όλα είναι συνδεδεμένα με κάτι άλλο, όλα καταλήγουν σε κάτι άλλο ή είναι αποτέλεσμα άλλων – όπως συμβαίνει μέσα το μυαλό: τίποτα δεν είναι καθαρό.

Με την τεχνική του μαύρου μελανιού και του μαρκαδόρου σε λευκό φόντο, η Γκιώτη προσδίδει στα έργα της εξαιρετική λεπτομέρεια και ακρίβεια. Αυτό το στοιχείο, σε συνδυασμό με τη φαντασία που πηγάζει από τις δημιουργίες της, μπορεί να απογειώσει την περιέργεια και το ενδιαφέρον του θεατή˙ η εικόνα που αναδύεται είναι αποτέλεσμα μιας αέναης σύνδεσης και σύνθεσης γραμμών που αλληλοσυμπληρώνονται, αναπτύσσονται η μία πάνω στην άλλη, εξελίσσονται η μία παράλληλα με την άλλη, και τελικά μετασχηματίζονται σε κάτι άλλο – όλα αυτά σε παράλληλες και τεμνόμενες διαστάσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι καταλαμβάνεται όλη η επιφάνεια του χαρτιού και οι εικόνες μοιάζουν να συνεχίζονται -ή να προέρχονται- εκτός της επιφάνειας αυτής: σαν η καλλιτέχνης να θέλει να επικεντρώσει το ενδιαφέρον σε κομβικά σημεία, συναισθήματα, αντικείμενα που ξεπηδούν μέσα από το χάος του μυαλού˙ ίσως γιατί είναι οικεία, ίσως γιατί έχουν σημαδέψει την παιδική ηλικία και την πορεία της ζωής κάποιου, ίσως γιατί συνδέονται με κάτι βαθύτερο ή ακόμη και με την ίδια του την ύπαρξη και το σκοπό του στη ζωή.

Ουσιαστικά, αυτό που αντικρύζει ο θεατής θα μπορούσε να είναι μοναδικές στιγμές από σκέψεις, όνειρα, επιθυμίες καταχωνιασμένες στο υποσυνείδητο. Ίσως το έργο της Γκιώτη συνιστά μία μορφή σουρεαλισμού, συμπέρασμα που θα μπορούσε να εξαχθεί από τον τρόπο που συνδέονται οι εικόνες -χαώδης και συνειρμικός˙ από την αμηχανία να διαχωρίσει κανείς τι αποτυπώνει την πραγματικότητα και τι το φανταστικό˙ από το απροσδιόριστο του χώρου και την σύμπραξη του εσωτερικού με το εξωτερικό.
Τελικά, ο θεατής καλείται να ανακαλύψει τι κρύβεται στην εικόνα, που οδηγούν οι γραμμές-σκέψεις, ακόμη ίσως τι τον συνδέει με αυτές, με τι ταυτίζεται και ίσως καταλήξει στις παιδικές του ονειροπολήσεις, που μάλλον οδηγούν στη διαφυγή από όλα όσα τον δεσμεύουν σε μια καθημερινότητα που έχει χάσει τη φαντασία της.

Μάγδα Μπιζάκη
Ιστορικός της Τέχνης

Η ΑΝΝΑ ΓΚΙΩΤΗ ΣΤΑ MEDIA

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ