Τα θέματα ζωγραφίζονται από μνήμης, είναι βιώματα που έχουν στόχο την εικαστική έκφραση σκέψεων, συναισθημάτων, εννοιών, τρόπων σκέψης, πάντα συμπυκνωμένα, ποιητικά και αφαιρετικά. Το έμμεσο, που στηρίζεται πάνω στην ατομική ζύμωση και διαρκή εξέλιξη, είναι πιο δυνατό από το άμεσο, εικαστικά και εκπαιδευτικά. Ό,τι μένει στη μνήμη είναι αυτό που αξίζει. Φιλτράρεται, αναπλάθεται, εκφράζεται με τρόπο μοναδικό, όπως κάθε στιγμή της ανθρώπινης ζωής. Η τέχνη μου είναι κράμα κυβισμού και εξπρεσιονισμού, σχεδίου και χρώματος, μετρήματος και αυθορμητισμού, λογικής και συναισθήματος, όπως εγώ. Υπάρχει μία ιδιόμορφη γεωμετρική, κυβιστική βάση (χρόνος) μέσα από διαφορετικές φάσεις του ίδιου θέματος. Μεγάλες εξπρεσιονιστικές πινελιές εκφράζουν το συναίσθημα (που έχει πάντα σαν υπόβαθρο την κοινή λογική) ώστε να εξελιχθεί. Όλα τα αντίθετα και ετερόκλητα στοιχεία βρίσκονται σε μοναδική δυναμική ισορροπία ανάμεσά τους, ώστε να μην υπερτερεί τίποτα σε δύναμη εις βάρος του άλλου. Σχέδιο και χρώμα, γεωμετρία και οργανικότητα, θέμα και περιεχόμενο, εξωτερικό και εσωτερικό, γνωστό και άγνωστο. Τα έργα είναι δουλεμένα σε διάφορες δυναμικές φάσεις ζύμωσης, επιστρώσεις, καλύψεις, διαφάνειες, στακάτες, σφουματούρες, προεκτάσεις και δεσίματα, με ολοένα την τάση ανάλυσης, απλοποίησης, κωδικοποίησης. Τα στοιχεία που συνθέτονται θέλω να συμπεριφέρονται σαν τους παίκτες μιας δυνατής σύγχρονης δυτικής ομάδας ποδοσφαίρου. Να κάνουν το δύσκολο και πολύπλοκο να φαίνεται απλό και λειτουργικό. Τα στοιχεία αυτά στηρίζονται στην ομαδικότητα, με δυνάμεις διαφορετικές, το καθένα και όλα μαζί να φέρουν το αποτέλεσμα: το διαρκές, γόνιμο και δημιουργικό ταξίδεμα του θεατή.