Η θάλασσα εδώ δεν είναι τοπίο – είναι οργανισμός, με αναπνοή, παλμό και βάθος. Aπέραντη και ακαθόριστη, χωρίς ανθρώπινη παρουσία. Ένας χώρος που δεν περιορίζει επειδή δεν ορίζεται. Τα στρώματα και οι αντανακλάσεις της λειτουργούν σαν παλίμψηστο εμπειριών. Η θάλασσα εμφανίζεται ως οργανισμός: ρευστή, απρόβλεπτη, ικανή να σε καταπιεί και να σε καθρεφτίσει.