“Ένα από τα κύρια και επαναλαμβανόμενα θέματα στη δουλειά μου είναι αυτό του λαβύρινθου. Λαβύρινθοι γεμάτοι αδιέξοδα, αποτελούμενοι από δέντρα γυμνά και ρίζες συστραμμένες και βασανισμένες, τόποι απ’ όπου δεν περνάει το φως και δίνουν την αίσθηση εγκλεισμού και ψυχικού βάρους. Είναι ένα ξεκάθαρο σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση, αυτήν της επίγνωσης της ατέρμονης προσπάθειας και του κοινού τέλους. Η σειρά ξεκίνησε το 1999, ακριβώς μια χρονιά πριν παρουσιάσω την διπλωματική μου εργασία και συνεχίζει να εμπλουτίζεται με έργα και να εξελίσσεται, καθώς ο λαβύρινθος συμβολίζει την ίδια τη ζωή και μέσα σε αυτόν πρέπει να βρούμε το φως και το κίνητρο για να συνεχίσουμε την προσπάθεια και να γίνουμε καλύτεροι“.