Σημειώνεται  στο επιμελητικό κείμενο: “

Η έκθεση “Μεταίχμιο: Ανάμεσα στο Φως και τη Σκιά” εστιάζει στις μεταβατικές καταστάσεις και στις ενδιάμεσες περιοχές της ανθρώπινης εμπειρίας, εξετάζοντας τις λεπτές ισορροπίες που καθορίζουν την ύπαρξή μας ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, στο παρόν και το παρελθόν. Το μεταίχμιο, ως εννοιολογική και συμβολική έννοια, αποτελεί κεντρικό σημείο διερεύνησης στην έκθεση, προσκαλώντας τον θεατή να αναλογιστεί τις στιγμές αμφισημίας και αβεβαιότητας που χαρακτηρίζουν τη ζωή μας.

Στη σύγχρονη κοινωνία, η διαρκής αμφιταλάντευση ανάμεσα στην πρόοδο και τη στασιμότητα, την αναζήτηση και την αποδοχή, αντικατοπτρίζει τη μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Ο ρόλος της τέχνης σε αυτή την περίοδο είναι να καταγράψει, να σχολιάσει και να προκαλέσει σκέψη γύρω από αυτές τις ενδιάμεσες καταστάσεις, προσφέροντας νέες προοπτικές για την κατανόηση των κοινωνικών μετασχηματισμών.

Η έννοια του μεταίχμιου, ως χώρου ανάμεσα στο φως και τη σκιά, προσφέρει πλούσιο πεδίο εικαστικής διερεύνησης. Στην τέχνη, το φως και το σκοτάδι δεν αποτελούν απλώς φυσικά φαινόμενα αλλά συμβολικές οντότητες, που παραπέμπουν στις αντιθέσεις ζωής και θανάτου, παρουσίας και απουσίας. Συχνά αποτελούν μια τεχνική των έργων που εστιάζει ακούσια ή εκούσια στη σύγκρουση και την ισορροπία. Εννοιολογικά, η μεταβατικότητα συνδέεται με τη φιλοσοφία του Martin Heidegger, ιδίως στο έργο του «Είναι και Χρόνος», όπου η έννοια του Dasein βιώνει τη στιγμή ως διάστημα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Παράλληλα, ο Gilles Deleuze στο «Η Λογική της Αίσθησης» εστιάζει στο μεταίχμιο ως πεδίο δημιουργίας, υπογραμμίζοντας τη δυναμική της αλλαγής. Οι εικαστικές συνθέσεις στο μεταίχμιο μεταξύ φωτός και σκιάς προτείνουν έναν διάλογο που υπερβαίνει την οπτική εμπειρία, οδηγώντας σε βαθιά ενδοσκόπηση για την ανθρώπινη ύπαρξη και τις διαρκείς μεταβάσεις της.

Η έκθεση “Μεταίχμιο: Ανάμεσα στο Φως και τη Σκιά” δεν είναι απλώς μια ανθολογία έργων τέχνης, αλλά μια βαθύτερη μελέτη της ανθρώπινης κατάστασης σε μια περίοδο συνεχών αλλαγών. Η τέχνη εδώ γίνεται το μέσο για να εξερευνήσουμε τις λεπτές γραμμές που διαχωρίζουν το φως από τη σκιά, το παρόν από το παρελθόν, την ασφάλεια από την αβεβαιότητα. Μέσα από αυτή την έκθεση, η τέχνη μας προκαλεί να αναλογιστούμε το δικό μας μεταίχμιο, να κατανοήσουμε τις ενδιάμεσες καταστάσεις που διαμορφώνουν την ταυτότητά μας και να βρούμε νόημα μέσα από αυτές τις αναπόφευκτες μεταβάσεις“.