Δευτέρα 5 Αυγούστου 2025 – Η κοινότητα της πρωτοβουλίας Μελάνι Σε Χαρτί, που δημιουργήθηκε για την ανάδειξη εικαστικών καλλιτεχνών με κύρια μέσα έκφρασης το μελάνι και το χαρτί, καλωσορίζει με χαρά το νέο της μέλος, τον Σαράντη Καρανικόλα.
Ο Σαράντης Καρανικόλας γεννήθηκε το 2006 στην Αθήνα και είναι φοιτητής Γλωσσολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, σπουδάζει Βυζαντινή Μουσική, ενώ από νεαρή ηλικία καλλιεργεί μια ιδιότυπη καλλιτεχνική πορεία που ξεκινά από το graffiti και σταδιακά επικεντρώνεται στην ελληνική καλλιγραφία και, κυρίως, στην καλλιγραφία της βυζαντινής μουσικής, την οποία υπηρετεί πλέον επαγγελματικά.
Καλλιτεχνικά αντλεί έμπνευση από τους κωδικογράφους της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου, από τον 10ο έως τον 19ο αιώνα, επιδιώκοντας τη σύνδεση της παράδοσης με το παρόν. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια παλαιογραφίας και κωδικολογίας στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, καθώς και σεμινάρια καλλιγραφίας υπό την καθοδήγηση της Μαρίας Γενιτσαρίου.
Σε καλλιτεχνική του δήλωση σημειώνει: «Η ενασχόλησή μου με την καλλιγραφία βυζαντινής μουσικής ξεκίνησε στα 15 μου χρόνια, όταν πρωτοήρθα σε επαφή με τη βυζαντινή παρασημαντική. Σταδιακά, με την εντρύφησή μου σε μεσαιωνικά ελληνικά χειρόγραφα, μουσικά και μη, διαπίστωσα πως, παρά την παλαιότητά τους, τα χειρόγραφα αυτά εξακολουθούν να αποπνέουν μία ιδιαίτερη φρεσκάδα και ζωντάνια. Κάθε γράμμα, κάθε μουσικός φθόγγος, κάθε σύμβολο γίνεται φορέας μηνύματος συμπληρωματικού ή και ανεξάρτητου από το ίδιο το κείμενο που αποτυπώνεται στη σελίδα. Αυτού του είδους η εικονοποίηση του λόγου πιστεύω πως κάνει το γραπτό μήνυμα πιο ελκυστικό στο σύγχρονο μάτι, χωρίς να αλλοιώνεται το περιεχόμενο του λόγου, είτε χρησιμοποιούνται αναλογικά είτε ψηφιακά μέσα. Επιπλέον, η ανάδειξη της μακραίωνης χειρόγραφης παράδοσης και των καλλιτεχνικών τάσεων που προέκυψαν στον χώρο της μουσικής γραφής, αλλά και της ελληνικής γραφής γενικότερα, μέσα από το έργο εκατοντάδων επώνυμων και ανώνυμων γραφέων, πιστεύω πως αποτελεί ιστορικό χρέος, καθώς αυτή η παράδοση είναι αναπόσπαστο κομμάτι του γραπτού πολιτισμού και της Ιστορίας των Ελλήνων».
