O Δημήτριος Μπόζιος (γεν. 1988) είναι εικαστικός και ιατρός που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Αυτή είναι η πρώτη του συμμετοχή σε εικαστική έκθεση. Στο έργο του, η ορμή του νεοεξπρεσιονισμού, η γεωμετρία του κυβισμού και η ωμή ένταση του γερμανικού εξπρεσιονισμού συναντούν την πειθαρχία της παρατήρησης. Ως γιατρός, έχει μάθει να διαβάζει τις σιωπές του σώματος· αυτή η βαθιά, σχεδόν σωματική γνώση διαπερνά και τη ζωγραφική του. Με εργαλεία το ακρυλικό και το μελάνι, χτίζει εικόνες που πάλλονται ανάμεσα στην τρυφερότητα και τη βία, το φως και το σκοτάδι. Επαναλαμβανόμενα μοτίβα είναι η απομόνωση, η παρουσία ως απτή εμπειρία και η λεπτή γραμμή ανάμεσα στη ζωή και τη φθορά — όλα δοσμένα με μια γλώσσα που αναζητά την ουσία πέρα από το χρόνο.