Σημειώνεται  στο επιμελητικό κείμενο: “Tempus Fugit: ο χρόνος φεύγει (λατινικά). Ο χρόνος κυλά αμείλικτος, χωρίς να περιμένει κανέναν. Στον σύγχρονο κόσμο, όπου η καθημερινότητα τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, η αίσθηση του χρόνου μοιάζει ακόμα πιο εύθραυστη. Οι υποχρεώσεις πολλαπλασιάζονται, οι στιγμές διαφεύγουν και η ζωή γίνεται ένας συνεχής αγώνας δρόμου. Ζούμε σε ζοφερούς καιρούς, γεμάτους αβεβαιότητα, κρίσεις και πιέσεις, κάτι που μας κάνει να ξεχνάμε να σταθούμε και να ζήσουμε πραγματικά. Όμως, αν ο χρόνος φεύγει, τότε το μια άλλη φράση αντηχεί από τη σοφία του παλιού κόσμου σήμερα περισσότερο από ποτέ: το Carpe Diem ( = άδραξε τη μέρα) αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Δεν αρκεί να επιδιώκουμε την προσωπική μας ευτυχία μεμονωμένα. Η καλή ζωή περνά μέσα από την ευημερία των άλλων και τον κοινωνικό μας ρόλο. Η αλληλεγγύη, η προσφορά και η ουσιαστική σύνδεση με τους γύρω μας είναι αυτά που δίνουν αξία στον χρόνο που έχουμε. Δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε, αλλά μπορούμε να τον γεμίσουμε με πράξεις που αφήνουν ένα θετικό αποτύπωμα“.