Η καλλιτεχνική μου προσέγγιση αφορά την έννοια του χρόνου, το παρελθόν, το μέλλον, εικόνες μνήμης. Η μέθοδός μου είναι η οπτική αρχαιολογία, αποδομώντας κομμάτια της οπτικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Στο σύγχρονο πληροφοριακό περιβάλλον, κανένα αντικείμενο δεν είναι όπως φαίνεται, όλα αλλάζουν, εμπλουτίζονται με νέες λεπτομέρειες.Στην καλλιτεχνική μου πρακτική δημιουργώ εικόνες μόνιμης μεταμόρφωσης του οπτικού πολιτισμού. Ξεδιπλώνω αυτήν τη χρονική δομή, αποκαλύπτοντας ένα προς ένα τα στρώματα του παρελθόντος. Βλέπω την ενότητα και την ομορφιά σε κάθε τους λεπτομέρεια. Είτε πρόκειται για κομμάτια εφημερίδων, περιοδικών, διάφορα διαφημιστικά ή αποδείξεις. Όλα αυτά είναι ένα αντιφατικό, παράδοξο μέσο που διαμορφώνει και τρέφει τη φαντασία μας.Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αποδοχή των έργων παλιότερων ζωγράφων δεν είναι τόσο φόρος τιμής στους μεγάλους, όσο μια ευκαιρία για να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας μαζί τους. Για να τους δούμε όχι τόσο ως μια σταθερή αξία αλλά ως μια δυνατότητα αρχαιολογικής ανάλυσης.Σήμερα, χάρη στο διαδίκτυο, έχουμε πρόσβαση σε αμέτρητες εικόνες και ανάμεσά τους βρίσκουμε αναπαραγωγές μεγάλων αριστουργημάτων. Αλλά δεν είναι πλέον απομονωμένοι. Τα έργα τους στην οθόνη τοποθετούνται μέσα σε ποικίλα εσωτερικά, κοινωνικά και πολιτισμικά πλαίσια. Δεν είναι πλέον απλές εικόνες, αλλά φαινόμενα του οπτικού πολιτισμού. Τοποθετημένες σε μια επίπεδη επιφάνεια σε μορφή μετα-ζωγραφικών εικόνων, ενισχυμένες από αντικείμενα της καθημερινότητας, φαίνεται πως συναρμολογούνται μαζί από την οπτική μας. Είναι η υποκειμενική ματιά που τους προσδίδει μια συνολική ατμόσφαιρα στην οποία αλλάζουν αλλά παραμένουν αναγνωρίσιμα.Χρησιμοποιώ τεχνικές κόλλησης και αποκόλλησης ως μεταφορικό εργαλείο. Για μένα, αυτός είναι ένας τρόπος να εκφράσω συναισθήματα, να παραμείνω σε επαφή με τη συνεχή ροή πληροφοριών, να βρίσκομαι βυθισμένη σε αυτή τη ροή. Είναι ένας ωκεανός, ένα άπειρο, θρεπτικό περιβάλλον στο οποίο μαζεύουμε κομμάτι-κομμάτι την εικόνα του δικού μας οπτικού πολιτισμού.Εργάζομαι με αναλογικά υλικά. Μου προκαλεί ενδιαφέρον για το πώς συνεχίζουν να λειτουργούν, παρόλο που οι ψηφιακές πλατφόρμες γίνονται όλο και πιο κυρίαρχες. Για παράδειγμα, το χαρτί που χρησιμοποιώ στη δουλειά μου μεταφέρει την καθημερινή ροή πληροφοριών. Δεν σκεφτόμαστε καν πόσα σημειωματάρια και εισιτήρια μας συνοδεύουν στην καθημερινότητά μας, αποθηκεύουν πληροφορίες και ζωές. Το χαρτί είναι ένα τόσο διαδεδομένο μέσο που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καθρέφτης της συλλογικής ασυνείδητητας. Ένα ίχνος μηχανικών ενεργειών που φτάνουν στον αυτοματισμό.